Zgodnie z zapowiedzią pora na drugi dzień pobytu w niezwykłej miejscowości, Sintrze.
Tutaj naprawdę nie da się nudzić. Każdy znajdzie coś ciekawego do zobaczenia.
A nawet można się poczuć, jak Alicja w krainie czarów.
Prostym sposobem będzie odwiedzenie znajdującej się niedaleko centrum Sintry; rezydencji Quinta da Regaleira.
Zanim jednak znalazłyśmy się ponownie w mieście Sintra musiałyśmy się do niej dostać z miejsca zamieszkania naszego gospodarza. Już nie pamiętam nazwy tej miejscowości. Jednakże miałyśmy do wyboru wsiąść do pociągu i po 20 minutach dotrzeć na miejsce, co wiązało się z kosztami lub iść pieszo. Aby nie było zbyt łatwo wybrałyśmy blisko dwugodzinny spacer. Najpierw wzdłuż torów kolejowych, a następnie lokalną drogą.
Widoczków zbyt ciekawych nie było, jedynie w pewnym momencie z oddali zobaczyłyśmy Pałac Pena, w którym byłyśmy dzień wcześniej.
Czas się wydłużał i kumpela postanowiła złapać autostop. Po chwili zatrzymał się pan, raczej nie Portugalczyk. Bliżej było mu do Rumuna. Tak czy owak, coś mnie w nim niepokoiło i chciałam wysiąść wcześniej. Człowiek chciał od nas numer telefonu i zaproponował spotkanie.
Rzecz jasna powiedziałyśmy, że tak, choć to była totalna ściema. Wierzcie mi, pomimo że nic się nie wydarzyło, ale coś było z nim nie tak. Kiedy brałyśmy poprzednie razy autostop nie miałam tego uczucia. Czasem warto intuicji jednak słuchać.
QUINTA DA REGALEIRA
Nie tracąc czasu ruszyłyśmy pod górę w kierunku głównego placu i zaś dalej do Quinta da Regaleira.
Miejsce to związane jest z postacią milionera António Carvalho Monteiro żyjącego na przełomie XIX/XX wieku.
Po zdobyciu fortuny zlecił budowę pałacu i stworzenie parku. Czas tutaj szybko mija. Teren wbrew pozorom jest dość spory.
Sam pałac i kaplica to połączenie gotyku, renesansu i neomanuelizmu. Wszędzie pełno niezwykłych zdobień oraz śladów symboli masonerii, templariuszy i innych.
We wnętrzach najbardziej spodobała mi się biblioteczka, w której odniesiecie złudzenie, że po bokach, podłogi nie ma a półki z książkami ciągną się aż do dołu. Poza tym warto udać się na sam dach, gdzie oprócz tzw. rzygaczy macie zająca i inne bajkowe postacie.
Po chwili tam spędzonej koniecznie przejdźcie się alejkami parku i zajrzyjcie w każdy kąt. Znajdziecie bowiem tutaj liczne studzienki (w tym Studnię Wtajemniczenia), groty, stawy, wieżyczki i małe fontanny.
STUDNIA WTAJEMNICZENIA
Zatrzymajmy się na dłużej przy Studni Wtajemniczenia. Ma ona blisko 27 metrów głębokości. Miała ona jakoby symbolizować dantejskie zejście do piekieł. W dodatku na samym dnie tunelami zajdziemy w różne części parku.
Najlepiej zobrazują to zdjęcia, choć to nic w porównaniu z zobaczeniem tego na własne oczy.
W każdym razie jest tam tak bajkowo, że właśnie pierwszym skojarzeniem była bajka o Alicji w krainie czarów. Tajne przejścia i inne wspomniane elementy robią niezatarte wrażenie. Trzeba przyznać, że twórca musiał mieć niesamowitą wyobraźnię, aby wpaść na takie pomysły.
Dlatego nie dziwię się, że cały kompleks zasłużył na trafienie na listę UNESCO.
Koniecznie przeznaczcie co najmniej 3 godziny na to miejsce, aby nieśpiesznie nacieszyć nim oczy. Będzie to Was kosztowało 6 euro za osobę dorosłą.
Po wyjściu poszwendałyśmy się jeszcze po głównym placu i zaś czekałyśmy na naszego gospodarza.
Mówię Wam zakochacie się w tym miejscu i nie będziecie mieli ochoty szybko go opuszczać.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz